Waarom? Omdat erotische media voor velen van ons een belangrijk onderdeel van ons dagelijks leven zijn. Soms staan we open en accepteren we de rol die erotische media in ons leven spelen. Soms is het een bron van schaamte en geheimhouding.
Mijn generatie was de eerste die al onze fantasieën in onze zakken kon dragen. Of we nu naar YouTubers kijken of naar muziek luisteren, populaire tv-programma's streamen of pornoclips bekijken, onze mobiele telefoons kunnen het allemaal bieden. Ik heb een universum binnen handbereik waar ik websites kan bezoeken, erotica kan lezen en liefdevol kan kijken naar de kus-GIF's, of foto's van beroemdheden die ik heb gedownload, zelfs als ik in de logeerkamer van mijn tante ben met Kerstmis of in de wachtkamer van de dokter.
'We hebben allemaal media die we geheim houden voor anderen'
Ik weet dat ik niet de enige ben die erotische media op mijn telefoon bekijkt. De telefoons van mensen zijn zo individueel en intiem, ik vraag me vaak af naar wat voor soort dingen, seksueel of anderszins, mensen in het donker kijken, hun gefascineerde gezichten verlicht en in de schaduw gesteld door het scherm in hun hand. Omdat ik geloof dat deze momenten belangrijke onderdelen zijn van wie we zijn.
Media helpt ons toegang te krijgen tot onze innerlijke vonk. Een creatieve, soms erotische kern die ons helpt omgaan met de stress of eenzaamheid in het leven. Deze privé, draagbare en meestal goedkope toegang tot onze fantasieën stelt ons in staat de perfecte omgeving voor ons plezier te creëren.
Maar deze werelden blijven vaak jammerlijk geheim. Naast mij net nu, zou ik wedden dat zeer weinig, zo niet geen, mensen je hebben verteld dat ze erotische media op hun telefoon hebben. Maar ik zou durven zeggen dat er ook andere dingen zijn die mensen niet toegeven op hun telefoons te hebben, zoals cheesy ballads uit de jaren 80 die we allemaal stiekem geweldig vinden.
In principe hebben we allemaal media die we geheim houden voor anderen omdat we er zo van houden en we de afkeuring van anderen niet willen ondergaan, zelfs als het zoiets kleins is als een oogrol. We willen gewoon genieten van wat we leuk vinden en het niet hoeven uit te leggen of te rechtvaardigen.
Daarom beschouw ik het meeste van de media op mijn telefoon als porno.
'Op welk punt verandert de media die we consumeren in porno?'
Sommige dingen op mijn telefoon zijn wat de meesten als porno zouden beschouwen: mensen die seksueel met elkaar omgaan. Ik heb ook talloze erotische verhalen en e-books. Maar het meeste dat ik als porno beschouw, zou door de meesten niet als porno worden gezien. De mensen op de foto's zijn gekleed (in niet-fetisj kleding) en vaak niet eens bezig met een seksuele handeling. Sommige afbeeldingen hebben niet eens mensen erop, maar ik vind ze toch erotisch. Veel van de muziek die ik leuk vind, verkent verschillende aspecten van seks, plus veel van de nummers die ik luister hebben speciale betekenissen voor mij, veel erotisch. En vergeet de eerder genoemde kus-GIF's niet. (Heb ik al gezegd dat ik graag mensen zie kussen?)
Maar ik bewaar ook foto's van filmsterren, apps om mijn favoriete films en tv-programma's te streamen, muziekvideo's en al mijn sociale media-accounts die verbindingen bevatten met mensen variërend van mijn vrienden en familie, artiesten en schrijvers die ik geweldig vind, en grotere dan leven beroemdheden.
Waar trekken we dan de grens van verlangen? Op welk punt verandert de media die we consumeren in porno?
'Er is nog steeds een stigma rondom het consumeren en produceren van erotische media'
Veel mensen hebben moeite met het woord porno. Porno impliceert puur, ongefilterd, instinctief fysiek genot, verlangen en ontlading. Dat maakt ons kwetsbaar, blootgesteld, buiten controle en naakt. En op veel manieren worden we beschaamd voor dingen rondom seksuele expressie, verlangen of bevrediging. Daarom vinden de meeste mensen het niet leuk als je iets als porno labelt. Het wordt gezien als minder belangrijk en minder waardevol dan meer mainstream vormen van media.
Dus zelfs als mensen media consumeren om te ontsnappen, te fantaseren, zich goed te voelen, stress te verminderen, zich minder alleen te voelen of emoties op een veilige manier te verwerken, is er een grens tussen wat sexy en opwindend is en wat niet. Er is nog steeds een stigma rond het consumeren en produceren van erotische media zoals porno, erotica, romantiek of door fans geproduceerde erotische werken zoals fanfictie of fanart.
Maar wanneer ik mensen reguliere media zie consumeren, zie ik dat ze dat doen omdat ze iets hebben gevonden dat hen raakt. Ze hebben iets gevonden dat hen creatief, levendig, betrokken en afgestemd maakt, zo niet opgewonden.
Ik vraag me gewoon af wat voor soort slechte dienst we onszelf bewijzen als we verlangen weglaten uit dit begrip van waarom we media consumeren.
'Media en kunst inspireren ons om betere makers te zijn en onze dromen na te jagen'
Nu, nu, ik weet het. Alleen omdat ik denk dat alles om seks draait, betekent niet dat iedereen dat doet. Veel mensen zijn prima in staat om geen beroep te doen op erotisch verlangen in de media die ze consumeren. Maar ik vind dat een oprechte begrip van mediaconsumptie vereist dat je erkent welke rol je verlangen speelt als publiek voor de media.
Media en kunst inspireren ons om betere makers te zijn, onze dromen na te jagen en onze doelen te plannen. We nemen de waarden en filosofieën van onze favoriete personages om de uitdagingen in ons leven aan te gaan of de teksten van onze favoriete liedjes om door moeilijke dagen heen te komen. We gebruiken deze dingen in het leven om de volgende dag beter te maken dan de dag ervoor, voor onszelf en de mensen om ons heen.
We consumeren alle media, inclusief erotische media, met een reden. Erken die reden zodat je media en kunst optimaal kunt benutten. Omdat ik echt geloof dat het leven van plezier en de vrijheid om je seksuele expressie te uiten, je een gelukkiger en meer vervuld persoon maakt die anderen beter kan behandelen en vriendelijkere, productievere dingen in de wereld kan doen. Porno is daar een onderdeel van. Geschreven smut is daar een onderdeel van. Muziek, film, tv en kunst zijn daar een onderdeel van. Neem het waar je het vindt. En waar je het ook vindt, erken het en wees dankbaar.
Want die mindfulness en dankbaarheid is hoe we authenticiteit brengen in onze seksualiteit en in alle aspecten van ons leven.
Leandra Vane is een schrijver en spreker over seksualiteit – haar blog The Unlaced Librarian behandelde boekrecensies over de onderwerpen seksualiteit, erotische media, handicap, fantasie en kink.
