Veilige Betaling & 1 Jaar Garantie

Gratis verzending op bestellingen boven 100

Discrete service, van verklaring tot levering

De Nieuwe & Verbeterde

Masters of Sex: Waarom Ik Een Jaar Stopte Met Seksbloggen Om Terug Naar School Te Gaan

Masters of Sex: Why I took a year off sex blogging to go back to school

Voormalig advocaat Mel van Voluptasse legt uit hoe ze academische snobisme uitdaagde door een diepgaande studie van seksspeeltjes als onderdeel van haar masterstudie te presenteren – en bespreekt waarom seksbloggers seks misschien met wetenschap willen onderbouwen.

Ik heb een achtergrond in insolventierecht, geloof het of niet, maar zeven jaar geleden keerde ik de rug toe naar wat ik voelde als een misogynistische industrie en opende ik mijn eigen online seksspeeltjeswinkel, Voluptasse. Online retail leidde natuurlijk tot bloggen en ik ontdekte dat ik meer genoot van het schrijven dan van het daadwerkelijk verkopen. Binnen een paar jaar had ik mezelf gevestigd als een betrouwbare niche-schrijver in de seksspeeltjesindustrie en had ik ook mijn eigen ETO column.

“Ik vond het beoordelen van seksspeeltjes saai – geloof me, niets blijft spannend als je het dag in dag uit moet doen!”

Hoeveel ik ook van de industrie hield, financiële overleving was niet gemakkelijk. Ik heb vijf kinderen om te onderhouden, en zowel seks schrijven als seksspeeltjesverkoop werden steeds concurrerender. Bovendien begon ik het beoordelen van seksspeeltjes saai te vinden – het is moeilijk voor te stellen als je geen recensent bent, dat weet ik zeker, maar geloof me, niets blijft spannend als je het dag in dag uit moet doen!

Mijn interesse in seksuele gezondheid en seksuele voorlichting ontwikkelde zich natuurlijk. Door de trends in de industrie te volgen, kon ik zien hoe de seksuele gezondheidsdiensten in het VK door de overheid werden gekort en ik realiseerde me dat sekschrijvers informatie konden bieden die mensen niet meer via de NHS konden krijgen. Mijn eigen kinderen werden ook iets ouder en seksuele voorlichting voor hen was een onderwerp waar ik over begon na te denken.

Dat was toen ik besloot om een Master of Science in Seksuele Gezondheid te gaan studeren. Het was een moeilijke keuze vanwege het inkomensverlies, maar met behulp van een studielening wist ik dat mijn gezin het net kon redden. Een grotere angst voor mij was de academische uitdaging zelf: ik had al meer dan tien jaar niet voltijds gestudeerd. Zou mijn brein het aankunnen?

“Ik had een persoonlijke crisis… kon ik echt voor altijd rondkomen van het schamele inkomen dat schrijven oplevert?”

Een masterdiploma met vijf kinderen en een schrijverscarrière was nooit gemakkelijk, maar ik was niet voorbereid op de intensiteit van de werklast. Elk onderdeel vereiste een opdracht van 4.000 woorden en ik moest ook een scriptie van 15.000 woorden voltooien. Ik koos het onderwerp Ouderattitudes en Begrip van Seksuele Voorlichting, en voerde een reeks interviews uit met ouders in mijn lokale omgeving. Dit gaf me een fascinerend inzicht in seksuele voorlichting binnen het gezin en de gesprekken die plaatsvonden tussen gezinnen. Voor het geval je je afvroeg, er waren er vaak geen!

Tijdens de cursus behandelden we ook enkele echt moeilijke onderwerpen zoals mensenhandel, seksuele uitbuiting en vrouwelijke genitale verminking. Ik vond deze onderwerpen erg moeilijk om aan te pakken, zowel emotioneel als fysiek omdat de verhalen uit het echte leven behoorlijk schrijnend waren.

De cursus opende ook een schat aan verschillende netwerk mogelijkheden. Van vrijwilligerswerk bij de Brook Charity, of het bijwonen van een conferentie over vrouwelijke genitale verminking en het volgen van aanvullende training in het onderwerp, ontmoette ik veel verschillende organisaties die me konden helpen mijn carrière binnen de seksuele gezondheid verder te ontwikkelen.

Het was tijdens een van deze bijeenkomsten dat ik een persoonlijke crisis kreeg. Ik hield van de flexibiliteit die schrijven me gaf, vooral met kinderopvang, maar kon ik echt rondkomen van de lange uren en het magere inkomen dat schrijven oplevert voor altijd? Naarmate ik ouder werd, en andere schrijvers met betere grappen, meer productkennis en meer tijd om te schrijven langs kwamen, zou het schrijfwerk nog steeds beschikbaar zijn? Kon ik blijven doorgaan met zelfstandig ondernemerschap, zonder baanzekerheid?

“Academisch schrijven over seksspeeltjes veranderde mijn perspectief volledig”

Ik ontdekte mijn antwoord, vreemd genoeg, via seksspeeltjes. Ik geloof sterk dat het gebruik van seksspeeltjes een goede seksuele gezondheid bevordert. Echter, academische snobisme over het onderwerp seksspeeltjes voor masturbatie betekent dat dit een onderwerp is dat NOOIT wordt behandeld. Ik vroeg mijn docenten of ze mij zouden toestaan een module over seksspeeltjes op academisch niveau te bestuderen en ze stemden toe.

Academisch schrijven over seksspeeltjes veranderde mijn perspectief op het onderwerp volledig. Ik kon diep ingaan op de wetenschap achter het gebruik en de creatie van seksspeeltjes en de manieren waarop ze kunnen worden gebruikt om een meer bevredigend seksleven te bevorderen, bijvoorbeeld wanneer een partner niet in staat is een erectie te behouden of moeite heeft met vaginisme. Dit is toen ik PULSE ontdekte. Omdat PULSE DUO een slappe penis stimuleert en beide partners plezier geeft, is het een ideale oplossing voor degenen die, ondanks gezondheidsproblemen, nog steeds willen genieten van een bevredigend seksleven.

Ik presenteerde de resultaten van mijn bevindingen aan een panel en ontving een van mijn hoogste cijfers voor dit onderwerp. Het publiek (voornamelijk bestaande uit verpleegkundigen op het gebied van seksuele gezondheid) was geïntrigeerd door de verschillende manieren waarop seksspeeltjes kunnen worden gebruikt om problemen zoals zwakke erecties, voortijdige ejaculatie en vrouwelijke seksuele disfunctie te helpen. Plotseling was het academische snobisme verdwenen toen werd gezien hoe echt nuttig deze producten kunnen zijn. 

“Mijn liefde voor seksspeeltjes werd nieuw leven ingeblazen”

Het was tijdens mijn studie over dit onderwerp dat mijn liefde voor seksspeeltjes nieuw leven werd ingeblazen. In plaats van me te concentreren op seksueel genot en masturbatie, opende het kijken naar de meer praktische aspecten van seksspeeltjes een geheel nieuw interessegebied voor mij. Ik begon er weer van te genieten om erover te schrijven.

Sinds ik mijn MSc in Seksuele Gezondheid heb afgerond, heb ik gemerkt dat andere schrijvers over seks en seksualiteit hun tenen in de academische wereld beginnen te dompelen, of het nu gaat om het zelf schrijven van cursussen of het beginnen aan verdere studie. Ik geloof dat de reden hiervoor is dat er nu meer financieringsmogelijkheden zijn voor postdoctorale studies (in ieder geval in het VK), en omdat het steeds duidelijker wordt dat schrijvers meer moeten doen dan alleen schrijven in de huidige markt: ze moeten OPVALLEN. We hebben een expertisegebied nodig, of een back-up plan, voor het geval dingen niet helemaal uitpakken.

“Voordat ik aan een MSc begon, was ik letterlijk onbemiddelbaar”

Voordat ik aan een MSc begon, was ik letterlijk onbemiddelbaar. Ik gebruikte nooit een pseudoniem tijdens mijn werk omdat ik het bedrijf in mijn hele lokale omgeving runde. Echter, als het op werk aankwam, had ik een geweldig CV maar werd ik niet serieus genomen. Na mijn afstuderen (en wat vrijwilligerswerk) ontving ik drie baan aanbiedingen en nam een baan aan in de seksuele gezondheid bij een drukke GUM kliniek. Ik kreeg ook betaalde uren bij een liefdadigheidsinstelling die gespecialiseerd is in seksuele voorlichting. Ik heb nu ook de tools om aan mijn eigen projecten te werken en heb op scholen gesproken over het belang van het zorgen voor je seksuele gezondheid.

Het opbouwen van mijn interesses met een academische kwalificatie heeft me geholpen om mijn interesses en carrière op nieuwe manieren te ontwikkelen. Dat wil niet zeggen dat ik denk dat elke seksschrijver een kwalificatie moet hebben: integendeel, het is een persoonlijke keuze. Voor mij heb ik gemerkt dat de sprong wagen me enorm heeft geholpen en dat zal blijven doen in de toekomst. Ik heb spannende projecten in het verschiet, ik heb een nieuwe carrière waar ik van hou en ik heb nog steeds de tijd om te schrijven en contact te maken met een publiek dat me sinds ik begon in 2011 trouw is gebleven.

Zoals we in het noorden zeggen, ‘job's a good un’ (wat in feite betekent dat ik gelukkig ben).