Waarom? Omdat erotische media voor velen van ons een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven zijn. Soms staan we open voor en accepteren we de rol die erotische media in ons leven spelen. Soms zijn ze een bron van schaamte en geheimhouding.
Mijn generatie was de eerste die al onze fantasieën in onze zak kon dragen. Of we nu naar YouTubers kijken of naar muziek luisteren, populaire tv-series streamen of pornoclips kijken, onze mobiele telefoons kunnen het allemaal. Ik heb een universum binnen handbereik waarin ik websites kan bezoeken, erotica kan lezen en verliefd kan staren naar zoengifjes of foto’s van beroemdheden die ik heb gedownload, zelfs als ik in de logeerkamer bij mijn tante ben met Kerstmis of in de wachtkamer bij de dokter zit.
‘We hebben allemaal media die we geheim houden voor anderen’
Ik weet dat ik niet de enige ben die erotische media op mijn telefoon bekijkt. Telefoons zijn zo persoonlijk en intiem dat ik me vaak afvraag naar wat voor dingen, seksueel of anderszins, mensen in het donker staren, hun gefascineerde gezichten verlicht en in schaduw gezet door het scherm in hun hand. Omdat ik geloof dat deze momenten belangrijke onderdelen zijn van wie we zijn.
Media helpt ons toegang te krijgen tot onze innerlijke vonk. Een creatieve, soms erotische kern die ons helpt omgaan met stress of eenzaamheid in het leven. Deze privé, draagbare en meestal betaalbare toegang tot onze fantasieën stelt ons in staat de perfecte omgeving voor ons plezier te creëren.
Maar deze werelden blijven vaak jammerlijk geheim. Behalve ik nu net, durf ik te wedden dat maar heel weinig mensen je ooit hebben verteld dat ze erotisch materiaal op hun telefoon hebben staan. Maar ik durf ook te stellen dat er andere dingen zijn die mensen niet toegeven dat ze op hun telefoon hebben, zoals mierzoete 80’s-ballads waar we stiekem allemaal van houden.
In feite hebben we allemaal media die we voor anderen geheim houden omdat we er zó van houden dat we geen zin hebben in afkeuring, zelfs niet als die zich beperkt tot een oogrol. We willen gewoon genieten van wat we leuk vinden, zonder het te hoeven uitleggen of verantwoorden.
Daarom beschouw ik het grootste deel van de media op mijn telefoon eerlijk gezegd als porno.
‘Op welk punt wordt de media die we consumeren eigenlijk porno?’
Een deel van de dingen op mijn telefoon zou de meeste mensen gewoon porno noemen: mensen die seksueel met elkaar bezig zijn. Ik heb ook talloze erotische verhalen en e‑books. Maar het meeste wat ik als porno bewaar, zou de gemiddelde persoon niet als porno herkennen. De mensen op de foto’s zijn aangekleed (niet in fetishkleding) en zijn vaak niet eens met een seksuele handeling bezig. Sommige beelden bevatten niet eens mensen, maar ik vind ze toch erotisch. Veel van de muziek die ik leuk vind, verkent allerlei aspecten van seks, en veel van de nummers die ik luister hebben een speciale, vaak erotische betekenis voor mij. En dan zijn er nog de eerder genoemde zoen-GIF’jes. (Heb ik al gezegd dat ik het heerlijk vind om mensen te zien zoenen?)
Maar ik heb er ook foto’s van filmsterren op staan, apps om mijn favoriete films en series te streamen, muziekvideo’s en al mijn socialmedia-accounts, met connecties variërend van mijn vrienden en familie tot artiesten en schrijvers die ik bewonder, en larger-than-life beroemdheden.
Waar trekken we dan de grens van verlangen? Op welk punt verandert de media die we consumeren in porno?
‘Er rust nog steeds een stigma op het consumeren en produceren van erotica’
Veel mensen hebben moeite met het woord porno. Porno impliceert puur, ongefilterd, instinctief lichamelijk genot, verlangen en ontlading. Dat maakt dat we ons kwetsbaar, ontbloot, buiten controle en naakt voelen. En op veel manieren worden we geshamed om alles wat met seksuele expressie, verlangen of bevrediging te maken heeft. Daarom vinden de meeste mensen het niet fijn als je iets als porno bestempelt. Het wordt gezien als minder belangrijk en minder waardevol dan meer mainstream vormen van media.
Dus zelfs als mensen media consumeren om te ontsnappen, te fantaseren, zich goed te voelen, stress te verminderen, zich minder alleen te voelen of emoties op een veilige manier te verwerken, wordt er nog steeds een lijn getrokken tussen wat sexy en opwindend is en wat niet. Er rust nog altijd een stigma op het consumeren en produceren van erotische media zoals porno, erotica, romantiek of erotische fan-werken zoals fanfictie of fanart.
Maar als ik mensen mainstream media zie consumeren, zie ik dat ze dat doen omdat ze iets hebben gevonden dat hen raakt. Ze hebben iets gevonden waardoor ze zich creatief, levend, betrokken en afgestemd voelen – al dan niet opgewonden.
Ik vraag me gewoon af wat voor slechte dienst we onszelf bewijzen als we verlangen buiten beschouwing laten in ons begrip van waarom we media consumeren.
‘Media en kunst inspireren ons om betere makers te zijn en onze dromen na te jagen’
Nu, nu, ik weet het. Alleen omdat ik denk dat alles over seks gaat, betekent niet dat iedereen dat doet. Veel mensen vinden het prima om hun erotische verlangen niet aan te boren in de media die ze consumeren. Maar ik vind dat een echt begrip van welke mediaconsumptie dan ook vereist dat je erkent welke rol je verlangen speelt als publiek van die media.
Media en kunst inspireren ons om betere makers te worden, onze dromen na te jagen en onze doelen te plannen. We nemen de waarden en filosofieën van onze favoriete personages mee om de uitdagingen in ons leven aan te gaan, of de songteksten van onze favoriete nummers om moeilijke dagen door te komen. We gebruiken deze dingen in ons leven om de volgende dag beter te maken dan de vorige, voor onszelf en voor de mensen om ons heen.
We consumeren alle media, inclusief erotische media, met een reden. Erken die reden zodat je media en kunst optimaal kunt benutten. Want ik geloof echt dat een leven vol plezier en de vrijheid om je seksuele expressie te omarmen je een gelukkiger en meer vervuld mens maakt, die anderen beter kan behandelen en vriendelijkere, productievere dingen in de wereld kan doen. Porno is daar een onderdeel van. Geschreven smut is daar een onderdeel van. Muziek, film, tv en kunst maken daar deel van uit. Neem het overal waar je het vindt. En waar je het ook vindt, erken het en wees dankbaar.
Want juist met die mindfulness en dankbaarheid brengen we authenticiteit in onze seksualiteit, en in alle andere aspecten van ons leven.
Leandra Vane is een schrijver en spreker over seksualiteit – haar blog De Ongeveterde Bibliothecaresse besprak boekrecensies over seksualiteit, erotische media, handicap, fantasie en kink.