Wat weet je over de Stonewall-rebellie van 28 juni 1969?
De kans is groot dat je weet dat het de nacht was waarop de politie een homobar in New York City binnenviel en mensen zich verzetten en in opstand kwamen. Je weet misschien dat het een keerpunt was na decennia van politie-invallen en intimidatie van de LHBT-gemeenschap. Maar ken je de verhalen van de mensen die erbij waren en nu ouderen zijn? Ken je de verhalen van mensen die er niet fysiek waren, maar wier leven en zelfbeeld voor altijd door die gebeurtenis zijn veranderd?
“The Stonewall Generation: LGBTQ Elders on Sex, Activism & Aging” van Jane Fleishman is veel meer dan een historisch verslag van de LGBTQ-activisten wier leven door dat moment veranderde. Het is het krachtige, intens persoonlijke relaas van LGBTQ-ouderen die hun levensverhalen in hun eigen woorden vertellen. Jane Fleishman weeft haar interviews vakkundig aan elkaar zodat de sprekers tot leven komen. We horen over hun coming-outproces, hoe ze activisten werden, hoe Stonewall hen veranderde, hoe hun seksualiteit was in hun jeugd en hoe die nu is, als ouderen.
Dit is een verbluffend boek dat een stem en zichtbaarheid geeft aan mensen die grotendeels door onze samenleving zijn genegeerd. Wat je eigen leeftijd, gender, oriëntatie of seksuele identiteit ook is, het is tijd om naar LGBTQ-ouderen te luisteren.
Seksuoloog Jane Fleishman, Ph.D., MS, MEd, beantwoordt onze vragen:
Vertel me in één zin wat de kernboodschap van je boek is.
Te midden van de angst, de geheimzinnigheid en de intimidatie zijn LGBTQ-ouderen uit de kast gekomen en blijven vechten voor vrijheid, voor rechten, voor liefde en voor seks.
Hoe is “The Stonewall Generation” ontstaan?
Nadat ik mijn promotieonderzoek naar de seksuele tevredenheid van oudere volwassenen in gelijkgeslachtelijke relaties had afgerond – een kwantitatieve analyse – realiseerde ik me dat ik een van de belangrijkste onderdelen miste: de verhalen van mensen! Ik verlangde naar de verhalen van mijn ouderen. Dus begon ik aan het idee om LHBTQ-ouderen te interviewen die volwassen werden ten tijde van de Stonewall-opstand in New York City in 1969.
Is je oorspronkelijke idee voor het boek veranderd terwijl je het schreef?
In eerste instantie dacht ik dat het boek zou gaan over mensen die die historische nacht daadwerkelijk in de bar waren. Maar naarmate ik verder onderzoek deed, realiseerde ik me dat Stonewall een veel groter bereik had. Het liet een onuitwisbare indruk achter op mensen in het hele land, niet alleen op degenen die die nacht persoonlijk terugvochten. Ik zat destijds op de middelbare school in New York en had pas veel later door hoe belangrijk Stonewall was. Ik was rond die tijd een ‘baby dyke’ en had nooit kunnen voorspellen dat ik seksuologisch onderzoek zou gaan doen en zou praten met mensen wier moedige levens toen nog volledig voor mij verborgen waren.
Hoe was het voor je om LHBTQ‑ouderen te interviewen?
Dit boek was zó leuk om te schrijven. Ik vond het geweldig om mensen thuis, op hun werk of op conferenties te ontmoeten (dingen die we vóór COVID allemaal vanzelfsprekend vonden). Ik doorkruiste het hele land om mensen te interviewen over hun seksuele leven, hoe Stonewall hen beïnvloedde en hoe ze ouder worden. Het boek kostte me ongeveer vier jaar om te voltooien en halverwege de interviews realiseerde ik me dat alle tien mensen die ik in het boek wilde opnemen, levenslange activisten waren. Bijvoorbeeld:
- Miss Major Griffin-Gracy, een trans vrouw van kleur, was in Stonewall in de nacht van de opstand en heeft daarna haar leven gewijd aan hard werk en belangenbehartiging rond de onevenredig hoge opsluiting van trans vrouwen van kleur.
- Hardy Haberman, een bekroond filmmaker en leider binnen de leercommunity in Dallas, sprak over seks in de leercommunity en zijn inzet voor het voorkomen van seksueel geweld.
- Lani Ka’ahumanu, een van de belangrijkste architecten van de biseksuele beweging, sprak over de interne bifobie die ze ervoer vanuit de lesbische gemeenschap in San Francisco.
- Mandy Carter, een zwarte lesbische vrouw, herinnerde zich de tijd van Bayard Rustin, een leider in Martin Luther Kings Mars op Washington, en hoe het voor hem was als zwarte, homoseksuele man in de burgerrechtenbeweging.
Een groot deel van de ‘holebi’-geschiedenis is witgewassen. Hoe ben je omgegaan met het feit dat mensen van kleur en andere gemarginaliseerde groepen vaak buiten deze historische context worden gelaten?
Ik was me zo bewust van het ‘witwassen’ van de vroege ‘homorechten’-beweging dat ik me er sterk toe heb verbonden om veel stemmen op te nemen van mensen met verschillende raciale achtergronden, genderidentiteiten, seksuele oriëntaties en zelfs uit verschillende delen van het land. Als een ouder wordende, witte, Joodse, lesbisch-geïdentificeerde, activistische, feministische cis-vrouw uit New York wilde ik verder kijken dan mijn eigen netwerk en me verdiepen in de levens van LHBTQ-ouderen in het hele land, over het hele spectrum van identiteiten, met meer diversiteit dan ik zelf kon bieden. En ik vroeg hen hoe zij deze cruciale vragen over seks, activisme en ouder worden zouden aanpakken. De mensen die ik in dit boek heb opgenomen, worden geconfronteerd met worstelingen die voortkomen uit hun seksuele oriëntatie, gender, ras, etniciteit, religie, politiek, beperkingen, kinky voorkeuren, non-monogamie en andere identiteiten.
Welk verhaal heeft jou het meest geraakt?
Miss Major vroeg me waarom de T altijd aan het eind van LHBT staat, terwijl transvrouwen vooraan stonden bij de opstand. Dat raakte me echt en heeft veranderd hoe ik denk over de lagen van identiteiten die we meenemen en wie waar mag worden inbegrepen.
Hoe kunnen wij allemaal — LHBTQ en bondgenoten — meer begrijpen over het tijdperk van dit boek en de belangrijke ideeën erin?
Ik heb deze gratis Stonewall Generation Discussion Guide gemaakt zodat mensen het boek mee kunnen nemen naar hun eigen gemeenschappen en inclusiever en gastvrijer kunnen worden voor hun LHBTQ-ouderen. Sommige van deze ouderen hebben enorme leiderschapservaring die ze kunnen inbrengen in hun gemeenschap.
Wat zou je graag zien voortkomen uit dit boek?
Ik wil dat dit boek ons hoop geeft. Hoop dat we gehoord kunnen worden, ook al worden we gemarginaliseerd. Hoop dat we de beeldvorming rond LHBTQ-ouderen kunnen veranderen, die te maken krijgen met discriminatie op basis van leeftijd, seksuele oriëntatie en andere verschillen. In hart en nieren ben ik een activist, dus ik wil verandering zien.
Je vindt Jane Fleishman op haar website. “The Stonewall Generation” is verkrijgbaar in de VS en Canada via de Unitarian Universalist Association. Voor internationale verkoop kun je de UUA mailen.