"Het leek toen een goed idee."
"Nou, dat is niet hoe dat had moeten gaan."
"Huh."
De kans is groot dat als je iets nieuws hebt geprobeerd, of het nu in de kerker of de slaapkamer is, je niet onbekend bent met de bovenstaande uitspraken. In werkelijkheid gaan nieuwe scènes zelden zoals gepland. Hier zijn enkele tips voor het navigeren van BDSM-problemen.
Erken je gevoelens
Geef jezelf wat tijd na de scène om in contact te komen met je ervaring. Wat voelde je tijdens de scène? In plaats van het als een mislukt experiment te bestempelen, probeer het te beschouwen als een leerervaring. We zijn altijd aan het leren, hopelijk altijd aan het verbeteren. Constructieve reflectie is daar een onderdeel van.
'Ik-uitspraken' zijn cruciaal voor het herkennen, erkennen en communiceren van je gevoelens. Vervang, "Het was echt rot toen je dat deed," door, "Toen je me met dat ene ding sloeg, voelde ik me geschrokken. Hoewel we hadden afgesproken het te proberen, werd ik uit mijn geestestoestand gehaald en wist ik niet hoe ik ermee om moest gaan."
Geen schaamte
Schaamte heeft geen plaats in BDSM. (Nou ja, behalve wanneer het met wederzijdse instemming deel uitmaakt van een vernederingsscène.) Maar buiten de scène, schaam jezelf of je partner niet.
Laten we eerlijk zijn; dit gaat over volwassenen die spelen! Onze spelletjes kunnen smerig of duivels van aard zijn, maar het zijn niettemin spelletjes.
Controleer regelmatig deze mindset tijdens je reflectie. Behandel je experimenten en nieuwsgierigheden met vriendelijkheid; lach als je kunt! Het is oké dat je stoute dingen wilt doen die je voorouders zich in hun graven zouden laten omdraaien. Sterker nog, het is fantastisch. Mislukkingen en onverwachte wendingen maken er gewoon deel van uit. Onvolkomenheid is wat het perfect maakt.
Vaak is het benoemen van het gevoel genoeg om het op te lossen. Overweeg de kracht van het zeggen: "Om eerlijk te zijn, ik was echt beschaamd toen ons anaal spel rommelig werd. Onder alles was ik bang dat je me niet meer sexy zou vinden."
Of, "Toen mijn rug het begaf, voelde ik me zo'n mislukte dom. Hoe ga ik de wereld van mijn sub op zijn kop zetten als ik niet eens een flogging scène kan volhouden?" De liefdevolle partner zal op zulke kwetsbare delen reageren met mededogen en begrip.
Geen schuld
Schuld is giftig. Punt. Als je jezelf de schuld geeft, doe je jezelf pijn. Als je je partner de schuld geeft, doe je je partner pijn. Schuld heeft geen plaats in constructieve gesprekken.
Er is een onderscheid tussen schuld en het vragen om verantwoording voor een overtreding. Schuld klinkt als, "Het is jouw schuld dat deze scène mislukt is," of "Ik kan niet geloven dat je me dat liet doen." Verantwoording vragen klinkt als, "Dit waren onze afspraken, maar dit is wat je deed. Ik zou graag op dezelfde lijn willen zitten over wat er is gebeurd."
Vraag jezelf af, probeer je je partner een bepaald gevoel te geven? Of probeer je tot een begrip te komen?
Willen we het opnieuw proberen?
Geef jezelf en je partner voldoende tijd om na te denken over je gevoelens. Vat samen wat je aantrok in het idee van de scène in de eerste plaats. Was het een specifieke sensatie of machtsdynamiek die je wilde proberen? Was het een kink die je anderen zag genieten? Of hoopte je uiteindelijk je verbinding als koppel te versterken?
Zodra de lucht tussen jullie is opgeklaard, ben je klaar om de vraag te stellen: Willen we dit opnieuw proberen?
Het is oké om ja, nee, of ik weet het niet te zeggen. Het is oké om het onderwerp in de wacht te zetten en op een later tijdstip opnieuw te bekijken. Vaker wel dan niet is het antwoord ja, als . . . De als's zijn waar het gesprek constructief en zelfs creatief wordt. Als's kunnen klinken als, "Ik zou het graag opnieuw willen proberen, als je me een waarschuwing geeft voordat je ________," of "Ik zou het graag opnieuw willen proberen zodra we wat input van je mentor krijgen."
Benut je middelen
Mentoren en de gemeenschap kunnen echt de dag redden als het gaat om BDSM-problemen. Plaats in forums (met respect voor de identiteit van je partner) en vraag persoonlijke vrienden: "Heb je zoiets eerder meegemaakt? Heb je advies?" Het kan ongelooflijk geruststellend zijn om de stem van een ander te horen die hun verhaal deelt, vooral iemand voor wie dit allemaal vrij normaal is.
