We wilden al een tijdje naar de Woodhull Sexual Freedom Summit. Dus dit jaar waren we verheugd om uitgenodigd te worden om een dag in de Bloggers' Lounge te co-sponsoren samen met vrienden van Doxy en Sheets of San Francisco. We hadden het geluk dat Ruby van Doxy op de dag de speeltjes van Hot Octopuss demonstreerde, maar we wilden ook een perspectief krijgen van een van de bloggers die aanwezig waren. Dus vroegen we Grayson Schultz van Chronic Sex om verslag te doen van haar Woodhull-reis voor ons.
--------------------------
Ik ben redelijk nieuw in de seksualiteitswereld, pas iets meer dan een jaar actief. Woodhull Sexual Freedom Summit is pas de tweede seksualiteitsconferentie die ik heb bijgewoond, maar ik heb er zeker veel van geleerd. Mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren en geweldige goodiebags krijgen was slechts een deel ervan. Hier zijn mijn belangrijkste inzichten:
1) Seksualiteitsvoorlichters gaan over meer dan alleen seks
Dit was de eerste keer dat ik Woodhull bijwoonde, dus ik wist niet wat ik kon verwachten. Bij het bijwonen van de eerste sessies had ik het gevoel dat ik een conferentie had gevonden die over alles ging waar ik voor stond - sociale rechtvaardigheid, seksuele gezondheid en plezier. Woodhull brengt mensenrechtenactivisten, sekschrijvers, voorlichters en onderzoekers, juridische en medische professionals en anderen samen - allemaal werkend aan "de tijd waarin seksuele vrijheid volledig wordt erkend als een fundamenteel mensenrecht". Getrouw aan het idee van intersectionaliteit, van Kimberlé Crenshaw, spraken we over hoe verschillende marginalisaties van invloed kunnen zijn op hoe onze seksuele vrijheden worden gezien, verdedigd en begrepen.
2) Activisten moeten zelfzorg beoefenen
Een van de dingen die wij activisten vaak doen, is doorgaan alsof we onbeperkte energie en middelen hebben. Dat is niet houdbaar, ongeacht je capaciteiten, maar kan ook introverten of mensen met een handicap uitsluiten. Gelukkig, voor degenen onder ons die meer introvert of overweldigd zijn, organiseerde JoEllen Notte de Sex Geek Salon. Dit was een kans om te kleuren, Doxy-kettingen te maken, spelletjes te spelen en gewoon rond te hangen. Er waren zelfs rekwisieten voor een fotoshoot, inclusief een vulva! Het was een geweldige ruimte om tijd door te brengen, te ontspannen en contact te maken zonder veel druk of structuur.
En soms? Zelfzorg is pizza bestellen en het opeten in bad.
3) Bloggervrienden ontmoeten is het beste
De Digital Creators' Meet 'n' Greet, georganiseerd door Dangerous Lilly en Red Hot Suz, was een knaller. Het was geweldig om in persoon mensen te ontmoeten die ik al een tijdje bewonder en waarmee ik op het internet heb gepraat. Er is iets speciaals aan het in het echt ontmoeten van collega's dat dingen echter doet aanvoelen. Het hielp zeker bij mijn impostersyndroom!
4) Hoogwaardige goodiebags
De Blogger's Lounge was een geweldige plek om te ontspannen, wat snacks te pakken en zelfs te kleuren dankzij Ducky Doolittle en Sola. Het was een fantastische plek om te praten over de verschillende sponsorspeeltjes en -tools – vooral als je, net als ik, wat goodies hebt gescoord van Doxy, Sheets of San Francisco, en onze eigen Hot Octopuss.
5) Je kunt zomaar een van je helden tegenkomen
Eric Paul Leue, uitvoerend directeur van de Free Speech Coalition, gaf een geweldige lezing over de strijd tegen Prop 60 in Californië. Hij sprak over de obstakels die ze tegenkwamen, hulpmiddelen die ze gebruikten, en meer. Misschien wel het belangrijkste voor mij was dat hij benadrukte hoe belangrijk het is om een non-profitorganisatie te starten of erbij aan te sluiten wanneer je tegen een juridisch probleem vecht. Het is ook belangrijk om te weten wie je bondgenoten zijn en je boodschap *op* hen af te stemmen. Bijvoorbeeld, de Democratische, Republikeinse en Libertarische partijen van Californië steunden allemaal FSC en hun poging om Prop 60 af te wijzen – maar je kunt niet dezelfde boodschap voor elk van deze groepen gebruiken.
6) De Blog Squad is de toekomst van onze wereld
Tijdens een van de workshops werd verkeerde informatie over wat wel en niet lichaamsveilig is gedeeld alsof het feiten waren. Een van mijn favoriete dingen aan Woodhull was echter dat de Blog Squad – een groep geweldige bloggers – er bovenop zat, zowel op sociale media als in persoon.
7) Handicap wordt vaak vergeten in sekspositiviteit
Helaas waren er als gehandicapte dingen die gebeurden bij Woodhull waardoor ik en anderen ons ongemakkelijk voelden. Hoewel het evenement fysiek toegankelijk was, waren er andere inclusiegebieden die niet altijd werden aangepakt – bijvoorbeeld, er werd ableïstische taal gebruikt en sommige sprekers toonden een gebrek aan erkenning van hoe een handicap of chronische ziekte seksualiteit beïnvloedt (of vonden het niet belangrijk om hiermee rekening te houden). Op een gegeven moment werd de seksuele autonomie van gehandicapten besproken door valide mensen zonder een gehandicaptenperspectief in te brengen. Deze uitsluiting van gehandicapten is een breder probleem in de sekspositieve gemeenschap en seksindustrie dat ik in de toekomst hoop uitgebreider te behandelen voor Hot Octopuss.
Dit was niet het geval voor elke sessie of workshop. Sommige, zoals de sessie van Jules Purnell over polyamorie, richtten zich op hoe het gangbare verhaal vaak een aantal mensen uitsluit – waaronder wij gehandicapten of chronisch zieken. Jessica Mijnssen presenteerde over seksualiteit en activisme met IBD, vooral rond stoma's. De workshop die ik samen met [Hedonish](https://hedonish.com/) leidde, ging ook over de veelzijdigheid van ziekte/handicap en seksualiteit.
Al met al heb ik genoten van mijn tijd bij Woodhull. Zoals de meeste conferenties, moet er nog meer werk worden verricht om inclusief te zijn, maar ik vond het geweldig om tijd door te brengen met gelijkgestemden en te bespreken hoe we de wereld een betere plek kunnen maken. Ik ging weg met nog meer vuur in mijn hart voor verandering. Als je nog niet bent geweest, raad ik het ten zeerste aan!
*Kirsten Schultz is een seksualiteitseducator, activist en schrijver uit Wisconsin. Door zijn werk als activist voor chronische ziekten en handicaps heeft hij de reputatie om barrières neer te halen terwijl hij bewust constructieve problemen veroorzaakt. Hij runt Chronic Sex, waar openlijk wordt besproken hoe ziekte en handicap onze relaties met onszelf en anderen beïnvloeden, inclusief – je raadt het al – seks! Greyson hoopt ook verder onderzoek te doen naar de kruispunten van ziekte/handicap en seksualiteit met ORCHIDS – de Organisatie voor Onderzoek naar Chronische Ziekte, Handicap en Seksualiteit. Meer over Grayson en zijn werk vind je op zijn website.*