Netflix’ grappige maar ontroerende tienerkomedieserie Sex Education zorgt voor flink wat opschudding in het VK en daarbuiten, en het team van HO staat op het punt in bingewatch-modus te gaan.
Gillian Anderson speelt een middelbare sekstherapeut-mama die veel seksueel actiever is dan haar tienerzoon, terwijl een briljante cast van scholieren zich openlijk bezighoudt met kwesties die variëren van ‘angst voor aarsgaten’ tot de stress van beoordeeld worden op de grootte van je penis.
Het zet ons er wel toe aan onze eigen seksuele voorlichting op school te vergelijken, die we kunnen samenvatten als ‘condoom op banaan, word niet zwanger’. Dus wat zijn de essentiële dingen waarvan het HO-team zou willen dat we ze op school over seks hadden geleerd, maar die we pas later in het leven moesten ontdekken? [Bevat kleine spoilers voor de eerste drie afleveringen]
1. Masturbatie is normaal en goed voor je
We zouden het hele oorsprongsverhaal van Hot Octopuss in dit ene punt kunnen stoppen. Want hoewel onze CEO Adam er al op jonge leeftijd van genoot om vreemde en fantastische seksspeeltjes te maken, werd hij daarin zeker niet aangemoedigd door de volwassenen om hem heen. Een gênante confrontatie met een kostschooldirecteur tijdens een van zijn sessies had een doorsnee jongen er makkelijk toe kunnen brengen nooit meer te masturberen. Gelukkig was Adam geen doorsnee jongen. Een paar decennia later was Adam niet alleen de uitvinder van de eerste Guybrator ter wereld, hij stelde ook als missie om het stigma rond mannelijke masturbatie te doorbreken. Dikke middelvinger naar alle seksnegatieve rectoren overal!
Maar even serieus: het is wetenschappelijk bewezen dat masturbatie goed is voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid, dat het stress vermindert en je immuunsysteem een boost geeft. En je eigen lichaam leren kennen kan ook je seksleven met een partner verbeteren, doordat je zelfverzekerder wordt en beter communiceert. In plaats van in stilte of schaamte te worden achtergelaten rond deze alledaagse bezigheid, hadden we er allemaal baat bij gehad als ons was verteld dat het gewoon een normale vorm van zelfontdekking is.
We zijn trouwens allemaal dankbaar dat geen van onze moeders ooit tegen ons heeft gezegd (zoals Gillian Andersons personage tegen haar zoon in de eerste aflevering van Sex Education): ‘Ik heb gemerkt dat je doet alsof je masturbeert en vroeg me af of je erover wilde praten.’ :-O
2. Homoseksuele mensen bestaan en hebben seks
Sex Education slaat de spijker tot nu toe zeker op de kop, met twee openlijk homoseksuele hoofdpersonages en al in de eerste aflevering een verwijzing naar het seksleven van een lesbisch koppel. Zoals Anwar, een van de populairste kinderen op school (die toevallig ook gay is), in aflevering één zegt: ‘Je weet dat homofobie zó 2008 is, toch? Totaal passé.’ En we zouden allemaal willen dat we naar scholen waren gegaan waar het mogelijk was om open te zijn over LHBTQ-zijn.
Toch waren we tijdens het onderzoek voor deze post geschokt toen we ontdekten dat er in Britse scholen nog steeds geen officiële voorziening is voor onderwijs over LHBTQ-kwesties, aangezien Section 28 (een wet uit 1988 die scholen verbood ‘homoseksualiteit te promoten’) pas in 2003 werd afgeschaft en de huidige wetten rond seksuele voorlichting op scholen uit 2000 dateren. Doen alsof LHBTQ-mensen niet bestaan is geen goed begin van een gezond seksleven en geeft vooroordelen alleen maar de ruimte om wortel te schieten.
3. Heel veel seks hebben is niet alleen voor jonge mensen
Gillian Anderson! Ze is 50, haar personage wordt door een schoolgenoot van haar zoon omschreven als ‘een soort sexy heks’, en ze brengt een groot deel van haar tijd door met mindful, vrijblijvende seks met jongere mannen in haar huis vol Kamasutra-afbeeldingen en fallusbeelden. En hoewel ze zeker aan haar grenzen ten opzichte van haar arme zoon moet werken, wordt haar seksleven, hoe ongebruikelijk het ook wordt neergezet, in elk geval niet gestigmatiseerd. Als we op school over seks hadden geleerd met de boodschap dat we nog decennia aan plezier voor ons hadden, had dat het hele ‘je maagdelijkheid verliezen’-gedoe misschien wat minder… gehaast gemaakt.
4. We moeten opnieuw nadenken over wat ‘seks’ eigenlijk is
Als tieners waren we allemaal behoorlijk geobsedeerd door penis-in-vagina-seks (PIV), in de veronderstelling dat dat de enige ‘echte’ seks was. En in de seksuele voorlichting ging het alleen over PIV, alsof andere vormen van seksueel contact en plezier niet bestonden of er niet toe deden.
Sex Education laat dit probleem mooi zien in een scène waarin de ene helft van een religieus stel vol afschuw reageert als ze hoort dat haar partner voor het huwelijk al seks heeft gehad, terwijl zijzelf ‘rein’ is gebleven. Uiteindelijk blijkt dat ze met ‘rein’ bedoelt dat ze wel ‘handjobs, vingeren, orale seks, 69-en, een beetje anale dingen… maar geen seks’ heeft gehad. We hopen dat de serie hier nog verder op ingaat.
Als volwassenen weten we dat PIV slechts één soort seks is, niet meer en niet minder geldig dan andere vormen. Als tieners over al die andere vormen van seks hadden geleerd, had dat de druk op ons aanzienlijk verlaagd. En ons bovendien doen inzien hoe breed de mogelijkheden voor plezier zijn.
5. Over seks praten is heel belangrijk… maar, eh, er zijn grenzen
Eerlijke en steunende gesprekken over seks zijn essentieel om stigma te verminderen en veiligheid en plezier voor iedereen te vergroten. Sex Education draait daar helemaal om. Maar. Je hele yoni-massageklas vertellen dat je puberzoon zijn eerste natte droom heeft gehad? NIET ZO HANDIG.En tot slot… iets wat ons is opgevallen aan Sex Education is dat er tot nu toe weinig gehandicapte personages in voorkomen. Seksuele voorlichting op school gaat zelden over handicap, en die omissie bezorgt gehandicapte leerlingen veel verdriet en vergroot de last van stigma en uitsluiting die ze hun hele leven zullen ervaren. Misschien iets voor Sex Education om over na te denken voor het volgende seizoen?