“Ik kan werken met wat ik heb. Het is de rest van de wereld laten begrijpen dat dát lastig is.”
“Ik ben geboren met een lichamelijke beperking. Ik kan ongeveer de helft van mijn lichaam niet voelen. In mijn leven is mijn lichaam gehecht, geniet, gefuseerd en vastgepind. Ik heb beenbeugels nodig om te lopen. Ik heb katheters nodig om mijn blaas te legen. Door mijn latexallergie heb ik een soort paranoia ontwikkeld ten opzichte van verband en feestballonnen. Gelukkig bestaan er polyurethaancondooms.
Ja, de fysieke factoren van mijn beperking hebben mijn seksleven zeker beïnvloed. Maar na vele jaren experimenteren en nieuwe dingen proberen heb ik ontdekt dat mijn lichaam nog steeds bereid is – gretig zelfs – om mij plezier te geven. Ik kan werken met wat ik heb. Het is de rest van de wereld zover krijgen die lastig is.
Ik ben altijd een zeer seksueel persoon geweest. Zodra ik seksuele gevoelens kreeg, rond mijn dertiende, las ik erotica en koesterde ik een diepe liefde voor seksuele fantasie. Ik wilde mijn interesses met anderen delen, maar ik leerde al snel dat een open dialoog over seksualiteit sterk werd ontmoedigd, zeker voor een knokige tiener met te grote bril en een zichtbare beperking. Volwassenen om me heen wilden dat ik een lief meisje was, een inspirerend voorbeeld voor mensen die niet met “uitdagingen” leefden. Leeftijdsgenoten maakten me vaak aseksueel in hun hoofd en ik vond een comfortabele plek in de groep als “een van de jongens”. Ik groeide op in een conservatieve gemeenschap en niemand hoorde het toch over “vieze” dingen als seks te hebben. Dus hoewel de meeste vrienden en volwassenen om me heen seksueel actief waren, werd er eigenlijk nooit echt over gesproken.
"Ik raakte geobsedeerd door de ‘juiste’ manier om seks te hebben"
Omdat ik de taboes in mijn gemeenschap en sociale kring niet wilde doorbreken, hield ik veel geheimen en deed ik mijn uiterste best om erbij te horen. Ik had al een zichtbare beperking, dus ik had het gevoel dat ik extra hard moest werken om ‘normaal’ te zijn. Hoewel ik uiteindelijk een kinky, biseksuele vrouw in een open relatie zou worden, vocht ik tijdens mijn tienerjaren en vroege twintiger jaren hard tegen die neigingen, omdat ik het niet aandurfde om de lijn van de nette samenleving te overschrijden en kritiek uit te lokken op de manier waarop ik mijn leven leidde.
Daardoor raakte ik geobsedeerd door de “juiste” manier om seks te hebben, wat in mijn hoofd heteroseksuele, penetratieve seks in een langdurige relatie betekende. Ik wilde niet onderzoeken op welke manieren mijn lichaam zich het beste zou voelen of welke relaties het meest vervullend zouden zijn. In plaats daarvan kwelde ik mezelf met het proberen te passen in een bepaalde norm, een norm die me ervan weerhield dichtbij te komen bij de mensen die ik wilde en mijn ware seksuele verlangens verstikte.
Een bepalende episode in mijn reis met seks en handicap vond plaats vlak voordat ik twintig werd, toen ik naar een arts ging om een recept voor anticonceptie te bespreken. Ik had nog geen penetratieve seks, maar ik dacht min of meer vooruit. Tijdens het onderzoek dat bij de afspraak hoorde, vertelde de arts me dat penetratieve seks waarschijnlijk pijnlijk zou zijn voor zowel mij als mijn partner, vanwege mijn lichaam (ik heb een aangeboren afwijking die mijn ruggenmerg heeft aangetast) en het feit dat mijn baarmoederhals laag ligt. Ik was kapot. Omdat ik nog geen penetratieve seks had gehad, had ik geen enkel bewijs dat seks níét pijnlijk zou zijn, en ik schaamde me te erg om een tweede mening te vragen. In de maanden na deze ‘diagnose’ had ik het gevoel dat ik een uittredingservaring had. Ik was verdoofd en boos en dacht dat niemand ooit bij me zou willen zijn als diegene geen penetratieve seks met me kon hebben.
“Mijn hoofd en lichaam zijn gewoon niet tevreden met penetratieve seks”
Deze periode in mijn leven liet echt zien dat ik mijn leven leefde voor de goedkeuring en tevredenheid van de mensen om mij heen en dat ik beslissingen nam met weinig oog voor mijn eigen welzijn. Ik besefte toen dat ik, als ik gelukkig wilde zijn, mijn leven zou moeten leiden op een manier die niet in de pas liep met de zogenaamde nette maatschappij. En dat ik een seksualiteit zou moeten omarmen die creatief was en niet gebonden aan de norm van penetratieve seks.
Gelukkig voor mij kwam ongeveer een jaar na die vreselijke doktersafspraak een heel liefdevolle en geduldige partner in mijn leven. We begonnen te experimenteren met zowel penetratieve seks als seks met speeltjes, sensatiespel en wederzijdse masturbatie. Ik ging naar een andere gynaecoloog en kreeg de geruststelling dat mijn baarmoederhals in orde was en dat ik, afgezien van misschien wat ongemak bij heel diep penetrerende seks, vooral seksuele posities moest kiezen die minder diep penetreren. En dat blijkt ook te kloppen.
Hoewel ik wel penetratieve seks heb, is mijn seksleven er niet op gebaseerd. Mijn hoofd en mijn lichaam zijn gewoon niet tevreden met alleen penetratieve seks. Wat mijn lichaam dan wél tevredenstelt, vraag je? Nou...
“Ik ben in staat om mezelf ‘klaar te denken’”
Fantasie speelt allereerst een enorme rol in mijn seksualiteit. Ik heb ontdekt dat ik mezelf “kan laten klaarkomen door te denken”, in de zin dat ik een orgasme kan krijgen door alleen seksuele gedachten te hebben. Ik heb heel lang op mijn “mind trick” vertrouwd voor masturbatie – ik ben pas in mijn studententijd begonnen met masturberen door aanraking.
Fantasie blijft belangrijk voor mij, ook als het doel niet per se een orgasme is. Erotica lezen en schrijven is zintuiglijk bevredigend en kan echt helpen om de stemming te zetten. Net als bij het kijken van porno kan het lezen van verschillende genres in erotica je ideeën geven voor dingen om te proberen, of je dingen laten meebeleven die je misschien niet wilt of kunt uitproberen.
Sensation play en kink zijn ook cruciaal voor mijn seksualiteit. Omdat ik veel delen van mijn lichaam niet kan voelen, heb ik erogene zones ontwikkeld op wat ongewone plekken – de meest unieke is misschien wel de binnenkant van mijn linkerelleboog. Door te experimenteren met verschillende texturen en sensaties kan ik nieuwe manieren ontdekken om mijn lichaam plezier te geven. Spelen met bondage, lichte pijnspelletjes en rollenspelscenario’s sluit aan bij een fantasie-gedreven seksdrive en stelt me in staat mijn hele lichaam te betrekken bij seksuele spelletjes.
“Soms hoeven we alleen maar een andere kant op te kijken”
Tot slot geniet ik er echt van om veel verschillende soorten seksspeeltjes te gebruiken. Of ze nu vibreren of worden gebruikt voor impact play, mijn seksuele ervaringen worden vaak intenser wanneer ik speeltjes erbij betrek. Zelfs als ik niet klaarkom, merk ik dat mijn lichaam de sensaties natrilt op een heel bevredigende manier nadat ik met seksspeeltjes heb gespeeld, met een partner of solo. Seksspeeltjes stellen me ook in staat een seksuele relatie met mezelf te hebben, en hoewel ik sekspartners heb, moet ik masturberen om in contact te blijven met hoe mijn lichaam aanvoelt en om de privéruimte te hebben om ideeën te verkennen die ik later misschien wil uitproberen.
Door mijn behoefte aan een gevarieerde en creatieve seksuele beleving onder ogen te zien, heb ik ook rigide sociale rollen los kunnen laten. Ik ben gegroeid als biseksueel persoon, als femme met een beperking, als kinkliefhebber met fetisjes, en als seks-positieve vrouw die openstaat voor veel verschillende soorten relaties.
We kunnen de manier waarop we met de samenleving omgaan veranderen als we de manier veranderen waarop we met ons lichaam omgaan, richting een ervaring van plezier, gezondheid en zelfvertrouwen. Soms hoeven we alleen maar een andere kant op te kijken.”