Jilly Boyd is de nieuwste deelnemer aan onze doorlopende erotica-uitdaging, die wil vieren dat er heel veel verschillende manieren zijn om van seks te genieten, wat je beperkingen of uitdagingen ook zijn. Deze keer vieren we ook Stress Awareness Day, met de herinnering dat orgasmes wetenschappelijk bewezen stress verminderen. Dus: lezen maar!
Dit zijn de details
Op zulke momenten voelde de wurggreep van de wereld gewoon te veel voor haar. Sam ging rechtop zitten in haar bureaustoel en staarde uit het raam, op zoek naar iets, wat dan ook om zich op te richten. Centring. Grounding. Dat was wat ze nodig had. Even vergeten hoeveel uren ze hier al zat, met pijnlijke vingers die in een non‑stop wervelwind over het toetsenbord tikten. In haar gezichtsveld zag ze een bekende grote bal zwart‑witte vacht rustig over de stoep lopen – de nieuwe kat van meneer Jankiewicz, die de buurt verkende. Goed genoeg.
Sams blik volgde de kat terwijl ze haar ademhaling probeerde te reguleren. Ze had niet doorgehad hoe dicht ze bij hyperventileren was geweest tot ze even stilstond bij haar eigen lichaam. In zekere zin was het schokkend hoe vaak ze dat níét deed. Het was meer dan geen tijd nemen om aan de rozen te ruiken – dit was alsof je een heel bloemenveld negeerde terwijl je er middenin stond. Maar als de wereld en je brein je dagelijks zó veel lawaai toeschreeuwen, worden de kreten van je lichaam al snel overstemd.
Ontspan. Neem pauze. Dutje. Wandeling. Drink, eet, slaap. Kom. Kom. Kom. O god. Wanneer had ze daar voor het laatst naar geluisterd? Sam leunde achterover, de stugge wieltjes van haar bureaustoel schurend over het tapijt, terwijl ze probeerde het zich te herinneren. Was het vorige week? Twee weken geleden? Twee maanden? Jaren zelfs? Had ze haar hele seksleven misschien verbeeld als een soort langdurige koortsdroom?
Ze stond op, het donkergrijze pluis dat haar slaapkamer‑slash‑kantoor bedekte streelde haar blote voeten terwijl ze de lengte van wat eigenlijk een vrij grote kamer was op en neer liep. Een grote kamer. Grote kamer, grote lichte kamer met ramen en een deur en mijn bed en dingen die veilig en goed zijn. Grote kamer.
Terwijl ze de kamer op en neer liep en troost haalde uit de vertrouwdheid, prevelde ze die woorden steeds opnieuw tegen zichzelf. Op dagen als deze, wanneer haar vingers en geest olympische atleten leken te willen voorbijrennen, was het goed om zichzelf eraan te herinneren dat dit kantoor geen afgesloten doos was.
O god, wanneer was ze voor het laatst klaargekomen?