Toen ik op 28-jarige leeftijd de diagnose Multiple Sclerose kreeg, deed ik wat elke social media-verslaafde millennial zou doen - ik wendde me tot Instagram voor steun.
#ThisisMS
#MSstrong
#MSfighter
Deze hashtags bevatten een schat aan inzichten en adviezen van de geweldige gemeenschap over gevoelloze benen, hersenbeschadiging, blaasproblemen en spraakproblemen die kunnen ontstaan wanneer mijn immuunsysteem besloot dat het aanvallen van mijn hersenen een goed idee was. Hoewel ik me gerustgesteld en minder geïsoleerd voelde, is er één onderwerp waar ik tot op de dag van vandaag zelden over zie gepost worden - waar zijn mijn orgasmes gebleven?
Multiple sclerose is een auto-immuunziekte waarbij de myeline wordt aangevallen door het immuunsysteem, wat problemen veroorzaakt bij de overdracht van informatie door het centrale zenuwstelsel. Denk aan wanneer je oude iPhone-oplader is doorgebeten en de elektriciteit niet van het stopcontact naar je telefoon kan komen vanwege de beschadigde draadbekleding.
Hierdoor kan het moeilijkheden veroorzaken bij lopen, zwakte in de ledematen en in mijn geval, totaal verlies van spraak, cognitieve functie en het gebruik van mijn benen. Ik heb relapsing-remitting MS, wat betekent dat ik na een aanval deze vaardigheden weer zal herstellen, maar zelfs toen ik weer liep en praatte, was mijn relatie met seks voor altijd veranderd.
Stel je voor dat je favoriete nummers op shuffle komen, en de intro maakt je helemaal opgewonden, maar net wanneer het refrein gaat beginnen, na al die anticipatie en opwinding en opbouw en verwachting en suspense... begint de intro opnieuw. Dit is het dichtstbij dat ik kon komen om het te beschrijven. Soms begint de intro niet eens opnieuw en crasht Spotify. Wat is er aan de hand met mijn lichaam?
Ik ben altijd experimenteel geweest met mijn seksualiteit en open over mijn seksuele praktijken, dus het voelde als een regelrechte beroving om dat kwijt te raken. Nogmaals, ik verwijs je naar mijn vergelijking met de kapotte telefoonoplader. De signalen kunnen gewoon niet altijd van mijn lichaam naar mijn hersenen komen. Balen.
MS kan gepaard gaan met allerlei symptomen die ik persoonlijk gênant vond, van blaas- en darmproblemen tot vervormde spraak, dus waarom vertelde mijn dokter me niet dat mijn orgasmes uit de chat zouden kunnen verdwijnen? En waarom wil niemand er online over praten? Misschien is Meta-censuur de boosdoener hier, maar het is essentieel dat we mensen die ook dit symptoom hebben begeleiden en geruststellen, niet alleen omdat het binnen de MS-gemeenschap vaak voorkomt, maar ook omdat het iets is dat mensen uit alle lagen van de bevolking op een bepaald moment kunnen tegenkomen. Sommige medicijnen tegen depressie en angst kunnen ook orgasmes onderdrukken, en mensen later in hun leven kunnen vaak erectiestoornissen of vertraagd orgasme ervaren. Het gebeurt.
Hoewel frustrerend, heb ik ontdekt dat mijn ontbrekende O me leidde tot enkele behoorlijk inzichtelijke openbaringen over mijn relatie met seks. Allereerst was radicale eerlijkheid met elke nieuwe partner die ik had. Het was altijd een beetje ongemakkelijk om hen te vertellen "_Ik kom er misschien niet, maar ik beloof dat ik ervan geniet en nee, het is niet jouw schuld._" Eerlijk en kwetsbaar zijn met je partner kan je alleen maar dichterbij brengen (en als ze er een probleem mee hebben, is het een geweldige manier om de zwakken eruit te filteren. Dank je, volgende).
Dit probleem moedigde me ook aan om veel verschillende dingen te proberen als het op seks aankwam, zoals BDSM-spel en het verkennen van nieuwe sensaties, speeltjes en praktijken. Ik ging van behoorlijk vanille naar genieten van mijn sub/dom-relatie, sensatiespel en masturbatietechnieken. Ik breidde mijn speeltjeselectie uit en heb mijn favorieten die helpen op een dag dat mijn sensatie verminderd is, en ik zou iedereen aanmoedigen om dit te doen, of ze nu een handicap hebben of niet!
Ten slotte is het grootste dat ik uit dit proces heb geleerd, om de reis te waarderen en niet de bestemming. Ja, orgasmes zijn fantastisch; wie houdt er niet van een tenenkrullend hoogtepunt? Maar wanneer je relatie met orgasmes een beetje gecompliceerd wordt, is het heel gemakkelijk om druk te zetten op het bereiken van een orgasme elke keer dat je seks hebt of masturbeert, je partner de schuld te geven of erger nog, jezelf. Ik heb persoonlijk ontdekt dat wanneer ik niet op zoek ben naar mijn O, het mij vindt.
Orgasmes hoeven niet de grote eindstreep van intimiteit te zijn. Dat is toch een heel heteronormatief ideaal dat niet alleen verouderd is, maar ook saai. Dus vertraag, adem in, en geniet van het moment. Je bent niet alleen.
