Seksspeeltjes voor mannen: waarom zoveel schaamte?
Misschien is er een schaamte verbonden aan mannelijke seksspeeltjes vanwege de manier waarop de samenleving seks en masturbatie traditioneel heeft gepresenteerd. Eeuwenlang werd masturbatie gezien als een strikt 'mannelijke' activiteit - iets dat vrouwen ofwel niet deden of niet konden doen. Bovendien werd seks zelf gepresenteerd als een universeel goed voor de mannen: als je je zin krijgt, zou je blij moeten zijn. Dat leidt tot de veronderstelling dat mannen elke orgasme najagen dat ze kunnen krijgen, en tevreden zouden moeten zijn met wat er ook gebeurt. Zeggen 'ik wil eigenlijk iets speciaals als ik masturbeer' zou vreemd klinken, en vragen om mannelijke seksspeeltjes zou worden beantwoord met kreten van 'wat is er mis met je hand?'
Toen seksspeeltjes voor vrouwen een explosie in de verkoop beleefden (deels gestimuleerd door het fenomenale succes van de Ann Summers rampant rabbit, die te zien was in Sex and the City), werden mannelijke seksspeeltjes nog steeds op een geheimzinnige manier verkocht. Tot op de dag van vandaag worden seksspeeltjes voor vrouwen vaak aangeprezen als een briljante toevoeging aan seks voor koppels - ofwel door haar te zien gebruiken of door hem het op haar te laten gebruiken. Hoe vaak zie je hetzelfde advies aan mannen gegeven worden?
"Pak je favoriete seksspeeltje en laat haar je zien klaarkomen."
Het is zeldzaam, toch? Nou, dat zou het niet moeten zijn. Een deel van onze missie om seks te promoten zonder stigma houdt in dat we mannen de boodschap geven dat er niets beschamends is aan seksspeeltjes voor mannen. Er is geen reden om ze te verbergen of er in het geheim over te fluisteren: ze kunnen net zo goed deel uitmaken van een gezond seksleven als seksspeeltjes voor vrouwen. En dat geldt zowel voor solo-seks als voor seks in een relatie.
Seksspeeltjes voor mannen: het stigma uitdagen
We weten net zo goed als iedereen dat deze boodschap niet altijd gemakkelijk over te brengen is. Het probleem met culturele normen is dat ze vaak diepgeworteld zijn. Het is niet alleen een kwestie van een persbericht uitbrengen dat zegt 'Seksspeeltjes Voor Mannen Zijn Acceptabel - Geen Schaamte Meer Nu!', verandering kost tijd.
Gelukkig voor ons (en mannen overal) zijn er veel geweldige mensen die het stigma rond seksspeeltjes voor mannen uitdagen. Hier zijn een paar van onze favoriete artikelen.
Nichi Hodgson sprak met Dazed over seksspeeltjes voor mannen, en legde uit dat:
"Er is ook een hardnekkige overtuiging in onze samenleving dat 'echte' mannen geen hulpmiddelen nodig hebben. Als je niet op je eigen klaarkomt, moet er iets mis zijn met je seksueel."
In juni vorig jaar publiceerde de Independent een geweldig artikel dat houdingen ten opzichte van seksspeeltjes voor mannen onderzocht, inclusief een paar fascinerende inzichten:
"Uit studies uitgevoerd aan de Indiana University in de VS in 2009 bleek dat 45 procent van de mannen tussen 18 en 65 jaar die seksspeeltjes gebruiken, meer geneigd waren deel te nemen aan seksueel gezondheidsbevorderend gedrag zoals testiculaire onderzoeken en mannelijke seksuele gezondheidsklinieken. Ze scoorden ook hoog op tevredenheidsniveaus van erectiestoornissen, tevredenheid over geslachtsgemeenschap, orgasmische functie en seksueel verlangen."
In een artikel op The Debrief, ontleedde seksvoorlichter Justin Hancock enkele redenen voor het stigma rond seksspeeltjes voor mannen:
Moeten we meer vocaal worden over seksspeeltjes voor mannen
Deze vraag is een retorische, want uiteraard denken wij dat het antwoord ja is! Hoewel er veel artikelen zijn die praten over de vooruitgang die we boeken op het gebied van het omarmen van mannelijke seksspeeltjes, zijn veel mannen nog steeds onzeker over hun status. Moeten ze hun partners laten zien wat ze in hun seksspeeltjeslade hebben? Is het oké om grote hints te geven over het krijgen van een PULSE-seksspeeltje voor Valentijnsdag of Kerstmis? Ons antwoord is absoluut ja. Wanneer we verouderde opvattingen uitdagen, vergt het altijd een paar moedige zielen om zich uit te spreken en hun eigen verhalen te vertellen. Hoe meer mensen het doen, hoe gemakkelijker het wordt voor de volgende persoon om te zeggen 'wij wel!'
