We wilden al een tijdje naar de Woodhull Sexual Freedom Summit. Dus we waren dolblij dat we dit jaar werden uitgenodigd om samen met vrienden van Doxy en Sheets of San Francisco een dag in de Bloggers’ Lounge te co-sponsoren. We hadden het geluk dat Ruby van Doxy die dag de speeltjes van Hot Octopuss demonstreerde, maar we wilden ook graag een perspectief van een van de aanwezige bloggers. Daarom vroegen we Grayson Schultz van Chronic Sex om voor ons verslag te doen van haar Woodhull-trip.
--------------------------
Ik ben vrij nieuw in de wereld van seksualiteit; ik loop er nog maar iets meer dan een jaar rond. De Woodhull Sexual Freedom Summit is pas de tweede conferentie over seksualiteit die ik heb bezocht, maar ik heb er zeker veel uitgehaald. Mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren en geweldige goodies krijgen was maar een deel ervan. Dit zijn mijn belangrijkste inzichten:
1) Seksualiteitsvoorlichters gaan over meer dan alleen seks
Dit was de eerste keer dat ik Woodhull bijwoonde, dus ik wist niet goed wat ik moest verwachten. Tijdens de eerste sessies had ik het gevoel dat ik een congres had gevonden dat over alles ging wat ik ben – sociale rechtvaardigheid, seksuele gezondheid en plezier. Woodhull brengt mensenrechtenactivisten, sekschrijvers, voorlichters en onderzoekers, juridische en medische professionals en anderen samen – allemaal werkend aan “de tijd waarin seksuele vrijheid volledig wordt erkend als een fundamenteel mensenrecht”. Trouw aan het idee van intersectionaliteit van Kimberlé Crenshaw, spraken we over hoe verschillende vormen van marginalisering beïnvloeden hoe onze seksuele vrijheden worden gezien, verdedigd en begrepen.
2) Activisten moeten aan zelfzorg doen
Een van de dingen die wij activisten vaak doen, is maar doorgaan en doorgaan alsof we over oneindige energie en middelen beschikken. Dat is niet vol te houden, ongeacht je mogelijkheden, en het kan bovendien introverten of mensen met een beperking buitensluiten. Gelukkig organiseerde JoEllen Notte voor degenen onder ons die sneller overprikkeld of introvert zijn de Sex Geek Salon. Dit was een plek waar je kon kleuren, Doxy-kettingen maken, spelletjes spelen en gewoon rondhangen. Er waren zelfs attributen voor een fotoshoot, waaronder een vulva! Het was een geweldige ruimte om tijd door te brengen, te ontspannen en contact te maken zonder al te veel druk of structuur.
En soms? Is zelfzorg een pizza bestellen en die in bad opeten.
3) Bloggervrienden ontmoeten is het allerleukst
De Digital Creators’ Meet ’n’ Greet, gehost door Dangerous Lilly en Red Hot Suz, was fantastisch. Het was geweldig om mensen met wie ik al een tijd online praat en die ik bewonder, nu in het echt te ontmoeten. Er is iets bijzonders aan collega’s in het echte leven zien, waardoor alles echter aanvoelt. Het hielp zeker tegen mijn impostersyndroom!
4) Hoogwaardige goodies
De Blogger’s Lounge was een geweldige plek om te ontspannen, wat snacks te pakken en zelfs te kleuren dankzij Ducky Doolittle en Sola. Het was een fantastische plek om te praten over de verschillende speeltjes en tools van de sponsors – zeker als je, net als ik, wat lekkers had buitgemaakt bij Doxy, Sheets of San Francisco en ons eigen Hot Octopuss.
5) Je kunt zomaar een paar van je helden tegen het lijf lopen
Eric Paul Leue, uitvoerend directeur van de Free Speech Coalition, gaf een geweldige lezing over de strijd tegen Proposition 60 in Californië. Hij vertelde over de obstakels waar ze tegenaan liepen, de hulpmiddelen die ze gebruikten en meer. Misschien nog wel het belangrijkste voor mij was dat hij inging op het belang van het oprichten van of aansluiten bij een non-profitorganisatie wanneer je een juridische strijd voert. Het is ook belangrijk om te weten wie je bondgenoten zijn en je boodschap *op hen af te stemmen*. Zo steunden de Democratische, Republikeinse en Libertaire partijen in Californië allemaal FSC en hun poging om Prop 60 tegen te houden – maar je kunt onmogelijk dezelfde boodschap voor al deze groepen gebruiken.
6) De Blog Squad is de toekomst van onze wereld
Tijdens een van de workshops werd verkeerde informatie over wat wel en niet lichaamsveilig is gepresenteerd alsof het feiten waren. Een van de dingen die ik het mooist vond aan Woodhull was echter dat de Blog Squad – een groep keiharde bloggers – er bovenop zat, zowel op social media als in levenden lijve.
7) Handicap wordt vaak vergeten in sekspositiviteit
Helaas gebeurden er als gehandicapte persoon op Woodhull dingen waardoor ik en anderen ons ongemakkelijk voelden. Hoewel het evenement fysiek toegankelijk was, waren er andere vormen van inclusie die niet altijd werden aangepakt – zo werd er bijvoorbeeld ableïstische taal gebruikt en lieten sommige sprekers zien dat ze niet erkenden hoe een handicap of chronische ziekte seksualiteit beïnvloedt (of vonden ze het niet belangrijk om hier rekening mee te houden). Op een gegeven moment werd de seksuele autonomie van gehandicapte mensen besproken door niet-gehandicapte mensen, zonder een gehandicapt perspectief erbij te betrekken. Deze uitsluiting van gehandicapte mensen is een breder probleem binnen de sekspositieve gemeenschap en de seksindustrie, waar ik in de toekomst graag uitgebreider op in wil gaan voor Hot Octopuss.
Dit gold niet voor elke sessie of workshop. Sommige, zoals Jules Purnells sessie over polyamorie, richtten zich op hoe het gangbare verhaal vaak een aantal mensen uitsluit – waaronder wij gehandicapte of chronisch zieke mensen. Jessica Mijnssen gaf een presentatie over seksualiteit en activisme bij IBD, vooral rond stoma’s. De workshop die ik samen met Hedonish gaf, raakte ook aan de enorme diversiteit van ziekte/beperking en seksualiteit.
Al met al heb ik genoten van mijn tijd op Woodhull. Zoals de meeste conferenties moet er nog meer gebeuren om echt inclusief te zijn, maar ik vond het geweldig om tijd door te brengen met gelijkgestemde mensen en te bespreken hoe we de wereld een betere plek kunnen maken. Ik ging naar huis met nog meer vuur in mijn hart voor verandering. Als je nog niet bent geweest, kan ik het je van harte aanraden!
*Kirsten Schultz is een seksuoloog, activist en schrijver uit Wisconsin. Door zijn werk als activist op het gebied van chronische ziekte en handicap heeft hij de reputatie barrières af te breken terwijl hij bewust constructieve opschudding veroorzaakt. Hij runt Chronic Sex, waar openlijk wordt besproken hoe ziekte en handicap onze relatie met onszelf en anderen beïnvloeden, inclusief – je raadt het al – seks! Greyson hoopt ook verder onderzoek te stimuleren naar de kruispunten van ziekte/handicap en seksualiteit met ORCHIDS – de Organization for Research on Chronic Illness, Disability, and Sexuality. Je kunt meer over Grayson en zijn werk lezen op zijn website.*